Genç bir kadın, yakışıklı bir çiftçi ile birlikte gidiyorlardı. Çiftçinin sırtında bir küp, sol elinde bir horoz, sağ elinde kocaman saplı bir kazma vardı ve önünde de bir keçi yürüyordu. Bir hayli yürüdükten sonra yolları tenha bir geçite gelince genç kadın durdu:

-Ben, seninle bu tenha yoldan gitmem.

-Niçin?

-Beni öpmeye, sevmeye kalkarsın da.

Delikanlı gülerek:

-Sırtımda ve ellerimde bu kadar yük varken nasıl yapabilirim?

-Nasıl olacak! Kazmayı yere saplarsın, keçiyi sapına bağlayıp küpün içine horozu koyunca elleriniz serbest kalır da...