Erzurumda bir aga yasarmis. Adi da Abdulkadir Veliefendioglu. Bu aganin en buyuk zevki kisin kar yaginca iseyerek kara adini ve soyadi yazmasi imis.
Aga kis olunca yaninda kahyasi ile koy meydanina gider ismini cisi ile kara yazarmis. Ve koyluler cilginca alkislarlarmis. Bu yillarca boyle surmus.Tabii aga yaslanmis prostat olmus.Yine bu cisi yaparken ismini yazmis ve malzeme bitmis.

Kahyasina donmus : - Ula haso koylu bakirlermi?

- He agam bakirler. Alkislamak icin beklirler.

- Ula ben bitmisem. Soy ismimi de sen yaz da beni kurtar.

Ve haso demiski:

-"Agam yillardir yanindayim beni mektebemi gonderdinde okuma yazma bilecem. Aha al kalemi eline sen yaz.!!"