İyi kalpli sağır adam, bir gün komşusunun hasta olduğunu öğrenir. Kendi kendine komşum hastalanmış onun ziyaretini yapmam, hal ve hatırını sormam lazım. Ama ben sağır bir adamım, o da hasta sesi çıkmaz. Zaten hastaya malum şeyler sorulur, malum cevaplar alınır. Ben nasılsın diyeceğim, o iyiyim teşekkürler diyecek. Ne yiyorsun desem, elbet de bir yemek ismi söyleyecek, bende afiyet olsun derim. Doktorlar dan kim geliyor diye sorarsam bir doktor adı verecek, bende iyi doktor derim olur biter, diye düşünür ve birkaç gün sonra hastayı ziyarete gider. Baş ucuna oturur.
- Nasılsınız ? diye soru sorar. Hasta inleyerek;
- Ölüyorum ! der. Sağır adam;
- Oh, oh çok memnun oldum diye karşılık verir, hasta;
- Bu ne demek adam ölümüme memnun oluyorsun diye kızar tekrar sağır adam sorar;
- Ne yiyip içiyorsunuz ? hasta kızgınlıkla;
- Zehir der. Sağır onun bir yemekismi söylediğini sanarak;
- Afiyet olsun diye karşılık verir, hasta büsbütün çileden çıkmıştır. Sağır adam sormaya devam eder;
- Tedavi için doktorlardan kim geliyor ? hasta;
- Hadi be defol Azrail geliyor diye cevap verir. Sağır;
- Çok bilgin, tecrübeli bir doktor. İnşallah yakında bir çaresini bulur, deyince dayanamaz;
- Kahrol diye bağırır. Sağır adam ise komşuluk hakkını yerine getirdiği için çok memnun ayrılır.