Zamanın birinde deli bi adam varmış.. akli dengesi zaten yok..
adam 30 lu yaşlarda ölmüş eceliyle.
öbür tarafa gidince melekler bakmışlar amel defterine demişler:
ya bu adam bu zamana kadar boşuna yaşamış ne artısı var ne eksisi
dünyanın hiç bi halinden haberi yok. acıdım adama demiş birisi gelin biz bunu geri gönderelim dünyaya. nasıl birisi olmak istiyosa yapalım; zengin falan yaparıs bi daha yaşasın demişler ve allah katına çıkmışlar.

üst makamda onaylamış ve deliye sormuşlar: biz seni geri göndericez ikinci hayatında ne olmak istersin?

deli : ben yunus olcam demiş

melek: ney? manyakmısın olum para verelim şöhret verelim herşeyi verelim sana güzel bi hayat yaşa işte?

deli: yok banane anuna goyum ben yunus olcam demiş...

melekler : iyi peki napalım demişler

bunu yunus yapıp akdenizin güzel sularına bırakmışlar.
aradan iki dakka geçmiş kapı çalmış.

melekeler açmış kapıyı bi bakmışlar yine bizim deli, ya noldu biz seni daha 2 dakka önce gönderdik niye hemen öldün ?

deli : boğuldum anuna goyum...


editör notu : İş bu fıkra 11.01.2005 tarihinde haklı görülen bir okuyucu şikayeti üzerine editlenmiştir.