Bir ulke varmis, ulkenin insani padisah ne yaparsa yapsin giklarini cikarmiyorlarmis. Hepsi koyun gibilermis. Padisah bu duruma cok bozulurmus..

"Bir kulum ciksada sikayet etse" diye..

Padisah etrafindaki vezirleri bir araya toplamis ve durumu anlatmis ve bir cozum bulmalarini istemis.Vezirin biri ulkenin iki yakasi arasina bir kopru yapmayi onermis

Bu oneri kabul gormus ve koprunun insaasina baslanilmis.Nihayet kopru bitmis. Koprunun bir ucuna askerleri koymus her gecenden para aliniyormus.. Lakin millette hala gik yok.

Bunun uzerine koprunun diger ucuna da askerler konmus, diger tarafdanda gecenlerden para alinmaya baslanmis. Kimsede itiraz etmezmis. Padisah bir karar vermis;

-"Koprunun ortasina bir zebani koyacaksiniz, geleni de geceni de sikecek" demis.

Gel zaman git zaman kimse yine de gikini cikaramiyor. Derken bir gun padisah tum ahaliyi bir meydana toplatmis.

-"Ey ulkemin insanlari, koyun gibisiniz, ne naytiysam sesiniz cikmadi. Sikayeti olan biri ciksin karsima.." demiş.

Ciliz bir ses kalabaligin arasindan yukselmis;

Padisah:

-"Hah iste biri cikti nihayet, soyle bakalim ne diycenn??" demiş.

-"Padisahim, soylediklerimi bir sikayet olarak algilamayin ama hani su koprunun ortasindaki zebani var ya, cok uzun bir kuyruk oluyo..

mumkunse bir kac zebani daha oraya koyamaz misiniz!..."