Almanya da, senenin belli bir günü "Büyük Çöp Günüdür". Böyle bir günde bütün millet eski ve bozuk büyük eşyalarından kurtulur. Örneğin eskimiş mobilyalar, televizyonlar, buzdolapları vesaire...

Büyük Çöp Günü sabahıdır. Dışarıda kar dizboyu. Alman kadını Ema, elinde kırık bir semaver ile çöp yığınına yaklaşır ve bunu tam çöpe atacakken ayağı kayıp başüstü kar'a saplanır. Didinse de, çırpınsa da gömüldüğü yerden çıkamaz.
O esnada bizim gurbetçi Dursun o yoldan işe gitmektedir. Kadını öyle kıçı havaya domalmış görünce buna dayanamaz ve hemen işin başına geçer. Büyük bir zevkle işini bitirdikten sonra da, karşı pencereden Alman komşusu Hans'ın seslendiğini duyar:
-Emaaa, Emaaa....
-Ula Hans! diye buna karşılık verir Dursun. Bu karı seninmudur?
Karısını o vaziyette gören şaşkın adam sadece hı-hı diye kafa sallar.
Ula bu karı daha iyudur, neden ataysun anlamayrum valla.