Anadoluda bir tren garinda Istanbul'a hareket etmek üzere Tren hazır beklemektedir.

Bizim elemanda is için geldigi bu şehir'den dönmek üzere trene biner ve kompartmanini bulur.

Içeride iki tane 45-50 yaslarinda adam ve birde 20 yaslarinda genç vardir.

-"Selamun Aleyküm" diyerek içeri girer.Içerdekiler;

-"Aleyküm Selam" derler.

Bizim eleman yerine oturur ve bir süre sonra tren hareket eder.Yolculugun basinda hiç kimse konusmamaktadir.Yalniz genç çocuk biraz sikintilidir.Orta yaslilardan birisi çocugun bu halini görür ve laf atar.

-"Hayrola genç senin bir derdin mi var?"

Çocuk dayanamaz baslar anlatmaya:

-"Ya abi ben Istanbul Üniversitesinde ögrenciyim.Yari yil tatili için köyüme geldim. Zavalli anam beni okutabilmek için kötü yola düsmüs. Kadini o halde görünce çok canim sikildi. Üzüldüm" der. Bu sefer soruyu soran adam çocugu teselli etmek için söze baslar.

-"Bak aslanim ananla iftihar et kadincagiz seni okutabilmek için nelere katlaniyor. Ben falanca yerin genel müdürüyüm. Anacigim beni okutabilmek için her gece pavyonlarda konsomatrislik yapardi. Üzülme" der.B u sefer öteki orta yasli adam lafa karisir.

-"Yavrum gördün iste analik hakki ödenmez. Beyefendi dogru söylüyor ben ki filanca sirketin patronuyum anam beni okutabilmek için her gece kendini satardi. Bosver" der.

Tabiki bizimkinin de konusmasi lazim. Elini cebine atar ve bir uzun Samsun paketi çikartir. Digerlerine ikram ederek söyle der:

-"Yakin lan orospu cocuklari birer tane...."