Bu dünyada iki samimi arkadaş varmış. Bunların dünya görüşleri birbirlerine tersmiş. Biri, namazında niyazında, dünya malında gözü olmadan, içki içmeden, karı kızla yatmadan camiden çıkmaz, öteki ise onun yapmadığı her şeyi yapar yaptıklarını yapmazmış.

Derken sefahat düşkünü erkenden ölmüş. Aradan yıllar geçtikten sonra sofu olan da ölmüş. Sofu doğrudan cennete gitmiş. Ağaçlar altında yatıyor yiyor içiyormuş. Aklına arkadaşı gelmiş.

Meleklere sormuş cehennemde olduğunu isterse ziyaret edebileceğini söylemişler. Bu da kalkmış arkadaşını ziyarete gitmiş. Bir de ne görsün, arkadaşının elinde nadide Fransız şarabı, koynunda cennette bile bulunmayacak derecede güzel bir kadın. Sofu hayretle: - Bu nasıl iş? Sen dünyada da sefa sürdün burda da sürüyorsun. Nerede Allah'ın adaleti, diye sormuş.

Arkadaşı derin bir ah çekerek "Bu benim için büyük işkence..." diye yanıtlamış. Sofu yeniden "Bu nasıl işkence??" diye sormuş.

"Sorma..." demiş arkadaşı. - Bu şişeyi görüyor musun? Bunun dibi delik. - Ya o güzel kadın? diye atılmış sofu. Cehennemdeki arkadaşı iç çekerek: -Ah, ahhh, onun da dibinde delik yok.