Temel arabasıyla giderken yoğun kar yağışıyla karşılaşmış. Vakit de geç olduğundan daha fazla gidememiş ve arabayı park ederek yürümeye başlamış. Uzakta, ışığı yanan bir ev görmüş, ona doğru yürümüş. Kapıyı bir bayan açmış, Temel, "Pen karayollarınta şantiye şefiyim, arabam kara saplandi, gece de olduğuntan daha fazla cidemedum..." demiş.

Kadın "Buyurun, benim de kocam on sene önce öldü, yanlız yaşıyorum beraber yemek yeriz..." demiş. Kadın yemek hazırlamış, yemişler. "Benden bir şey arzu eder misin?..." demiş bayan. "Tatli varsa yerduk..." demiş Temel. Kadın dekolte bir kıyafetle tatlı getirmiş. Yemişler.

"Daha başka bir şey arzu eder misin?..." demiş kadın. "Kahve olursa iyi olurdi" demiş Temel. Biraz sonra kadın daha dekolte bir kıyafetle kahveleri getirmiş. Beraberce içmişler. "Daha başka bir isteğin var mı?" diye sorunca Temel "Geç oldi...Artık uyumak istiyirum" demiş ve yatmış.

Sabah kalktığında kadının dışarıda tavuklara yem verdiğini görmüş, yanına gitmiş. Bakmış dört horoz bir tavuk. "Habu işte bir yanlışluk var" demiş. "Benum pilduğum dört tavuk, bir horoz olur" demiş. Kadın da "Yok yok..." demiş "Onların sadece biri horoz, diğerleri karayollarında şantiye şefi..."